جهت‌گیری دینی پدر و ادراک فرزندان از الگوهای ارتباطی خانواده

چکیده زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه جهت‌گیری دینی پدر با ادراک فرزندان از الگوهای ارتباطی خانواده در دانش‌آموزان دختر و پسر دوره متوسطه انجام شد. روش بررسی: نمونه‌ای مشتمل بر 360 دانش‌آموز و پدران آنها، که به شیوه نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شده بودند، در پژوهش مشارکت داشتند. پرسشنامه الگوهای ارتباطات خانواده توسط دانش‌آموزان و پرسشنامه جهت‌گیری مذهبی با تکیه بر اسلام، توسط پدران دانش‌آموزان تکمیل شدند. یافته‌ها: نتایج کلی حاکی از آن بود که جهت‌گیری دینی پدر به صورت مثبت، ادراک فرزندان از الگوهای ارتباطی خانواده را پیش‌بینی می‌کند. ابعاد عقاید- مناسک و اخلاق از جهت‌گیری دینی پدر به صورت مثبت ادراک فرزندان از بعد گفت و شنود الگوهای ارتباطی خانواده را پیش‌بینی می‌کنند. همچنین ابعاد عقاید- مناسک و اخلاق از جهت‌گیری دینی پدر به صورت مثبت ادراک فرزندان از بعد همنوایی الگوهای ارتباطی خانواده را پیش‌بینی می‌کنند. بین دانش‌آموزان دختر و پسر از نظر الگوهای ارتباطی خانواده تفاوتی مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: اینکه پدر دارای کدام جهت گیری دینی باشد در اداراک فرزندان وی از الگوهای ارتباطی خانواده مؤثر است. این نوشتار با بحث از یافته‌های پژوهش، اشاره به مضامین عملی و علمی نتایج و ارائه پیشنهادهایی برای پژوهش بیشتر بر خود مُهر ختام می‌زند. واژگان کلیدی: جهت‌گیری مذهبی، الگوهای ارتباطی خانواده، همنوایی.